دنیارا دوست دارم وچون عبادتگاه من .مدرسه ودانشگاه ومزرعه من است محل تلاش وکوشش خدمت من است محل شناخت ومعرفت شناسی من است محل خود سازی من است میتوانم در آن وبرآن بیندیشم می توانم تصمیم بگیرم می توانم انتخاب کنم ایستگاه .زیستگاه من است .وروزی خواهم رفت .مهم آمد .رفت نیست مهم چگونه بودن رفتار کردن وبهره جستن از آن است .بر داشت من از دنیا نعمتی وموهبتی بزرگ است نباید به آن دل ببندم باید تلاش کنم بهترین توشه رااز آن برای سفر طولانی که در پیش دارم بردارم

نباید اسیر وگرفتار امورآنی آن بشوم .نباید از منابع آن بی رویه استفاده کنم اسراف برای من در همه امور ممنوع است .چشم چرانی دل چرانی زیاده طلبی بی رحمی حق کشی دنیا خواری خواهی درحد افراط آسیب های بنیان کن دنیاست . برای زندگی در دنیا چشم سر کافی نیست باید چشم بصیرت داشت چشم عبرت بین داشت ودودشمن من در دنیا جهل غفلت است .باید از آن بگریزم .وبپرهیزم 

در دنیا سعادت شقاوت رقم می خورد .دنیا مادر همه آفریده هاست 

چگونه شیره جانش را می نوشید ومذمتش می کنید بهتر است خودتان ورفتار های غلط را سرزنش کنید شما او را خراب وویران می کنید براستی که چه فرزندان نا سپاسی هستید .اشتباهات خود را بگردن دنیا می اندازید از نعمت عقل وخرد خود بهرجویید تا اشتباه خطایتان کم شود .

                   دومین روز اردیبهشت زیبا وسومین روز ماه رجب برشما مبارکباد 

  از نوشته های صدیقه اژ ه ای                         مدیر وبلاگ شیدای اصفهانی